Ufacık kuşlar,

Çiçekleri taşlar.

Ele bağışlar.

(Arı)

 Daldan dala kırmızı pala

(Sincap)

Ben beslerim o süsler

(Çiçek)

Sıra sıra odalar                    

Birbirini kovalar

(Tren)

Ebem yapar dedem yapar

Biçkisi yok, rendesi yok

İplikten ev yapar

(Örümcek)

Beli boğazı darca, bazen çıkar ağaca

(Karınca)

Hangi on tatlıdır?

(Bal-on)

Geldi mi gelir, gitti mi gelmez?

(Gençlik)

Büyük baca küçük bacaya ne demiş?

(Yanıt: Büyüklerin yanında sigara içmeye utanmıyor musun?)

Hangi macun yenir?

(Lahmacun)

Sıcak evin direği

Tıp tıp eder yüreği

(Baba)

Dokuz ay zindanda yatar

Altı ayda zil çalar oynar

(Bebek)

Özü tatlı,

Sözü tatlı,

Candan daha değerli

(Anne)

Yattım yumuşak

Uyudum sıcak sıcak

(Yatak)

Ham iken tatlı

Olmuşu acı

(Bebek)

Askerden küçük

Paşadan büyük

(Çocuk)

Ben giderim,

O gider,

Arkamdan tin tin eder.

(Gölge)

Gece içindeyiz

Gündüz dışında

Pencereli, kapılı

Şirin bir yuva

(Ev)

Çarşıdan aldım bir tane

Eve geldim bin tane

(Nar)

Fini fini fincan,
İçi dolu mercan.
(Nar)

 

Eve bitişik odada

Yemek pişer orada

(Mutfak)

Uzun yoldan kuş gelir

Ne söylese hoş gelir

(Mektup)

İstanbul da süt pişti

Kokusu buraya düştü

(Mektup)

Kuyruğu var

Canlı değil

Konuşur

Ama insan değil

Camı var

Ama pencere değil

(Televizyon)

Buradan attım kılıcı

Halep’te oynar ucu

(Telefon)

Zilim var, kapım yok.

(Telefon)

Çın çın eder

Haber sorar

(Telefon)

Sesi var canı yok,

Konuşur ağzı yok

(Radyo)

Bir ağacı oymuşlar

İçine dünyayı koymuşlar

(Radyo)

Bir küçücük kutudur,
Bütün dünya yurdudur.
(Radyo)
 

O her gün yeniden doğar

Dünyaya haber yayar

(Gazete)

Yoldan gelir yürümeden

Dala konar görünmeden.

(Kuş)

Dal üstün de kilitli sandık  

(Ceviz)

Kırmızıdır açılır, kokuları saçılır

(Gül)

Başımda saç yok, içimde tat çok

(Kabak)

İçimde akrep var, zarar vermeden turlar.

(Saat)

Uzaktan baktım hiç yok

Yakından baktım pek çok

(Karınca)

Bol yemek verir, kendi yemez yedirir

(Arı)

Katık oldum aşına, öp beni koy başına

İnce ince dil beni, haydi kimim bil beni

(Ekmek)

Mantosu yeşil,

Entarisi kırmızı.

Bilin bakalım,

Bu kimin kızı.

(Karpuz)

Yeşil mantolu,

Kırmızı elbiseli,

Siyah düğmeli.

(Karpuz)

Etlice, metlice ortası tatlıca?

(Karpuz)

Allah yapar yapısını,

Bıçak açar kapısını.

(Karpuz)

Ne ağzı var, ne dili  

Konuşur insan gibi  

(Mektup)

Ayakları su içer

Üstünden gelen geçer

(Köprü)

İki teker, üç teker

İki ayakla nasıl gider?

(Bisiklet)

Ateşe girer yanmaz

Suya girer uslanmaz

(Güneş)

Kutuplara giden zenci ne olur?

(Donar)

Yeter Çektiğim!

(Fotoğraf makinesi)

Gece gündüz yufka açar!

(Deniz)

Şehirden şehire koşarım, köyden köye giderim fakat hiç hareket etmem.

(Yol)

Ağzı vardır konuşmaz, yatağı vardır, fakat hiç uyumaz

(Akarsu)

Denizler gerçekte mavi boya olsaydı ne olurdu?

(Mavi boya sudan ucuz olurdu)

Eğri oturalım, doğru konuşalım.

(Deve)

Yerin altında kırmızı minare

(Havuç)

Açarsam dünya olur

Yakarsam kül olur.

(Harita)

Dört ayaklı ayı

Üstünde kabadayı

(Sandalye)

Ufacık sandık içine un bastık

(İğne)

Adamın biri baltası ile ormana gidiyormuş. Derin bir çukura düşmüş. Orada üç gün, üç gece kalmış, Orada ne yemiş?

Yanıt: Bal yemiş (Bal-tası)

Temel her şimşek çaktığında saçını, başını düzeltiyormuş. Niçin?

(Yanıt: Fotoğrafının çekildiğini sanıyormuş.)

Bir gün filin birine araba çarpmış. Fili hastaneye kaldırmışlar. Arkadaşı sinek de yanında gitmiş. Niçin?

(Yanıt: Kan vermek için)

Çarığı çattım bacaya attım.

(Terazi)

Yedi delikli tokmak

Bunu bilmeyen ahmak.

(Baş)

Uzaktan baktım bir kara taş yanına gittim dört ayak bir baş

(Kaplumbağa)

Et dedim met dedim

Git şuraya yat dedim.

(Süpürge)

Altı göl üstü gül.

(Gaz lambası)

Yer altında yağlı kayış.

(Yılan)

Uzun uzun uzanır,

Senede bir bezenir.

(Yılan)

 Dişim var ağzım yok

(Tarak)

Çın-çınlı hamam,
Kubbesi tamam;
Bir gelin aldım,
Babası imam.
(Saat)